Kalendarium: Nie Przegap!

Marzec 2007

powrót

02.03	Popołudnie w Papierowym Świecie (Biblioteka pod Atlantami w Wałbrzychu)
Miejsce: Biblioteka pod Atlantami w Wałbrzychu Organizator: Biblioteka pod Atlantami w Wałbrzychu

Biblioteka pod Atlantami w Wałbrzychu i Muzeum Papiernictwa w Dusznikach Zdroju maja zaszczyt zaprosić na:
POPOLUDNIE W PAPIEROWYM ŚWIECIE.
W programie wernisaże wystaw:
DZIEJE PAPIERU I PAPIERNICTWA Muzeum Papiernictwa w Dusznikach Zdroju, we współpracy z International Paper – Kwidzyń SA, Galeria pod Atlantami (II piętro).
FILIGRANY - ZNAKI UKRYTE Ze zbiorów Muzeum Papiernictwa I Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych
Galeria Książki (II piętro).
FOTO-MINIATURY na papierze czerpanym - zestaw fotografii Jarosława Michalaka pt. SZELESTY WSPOMNIEŃ
Galeria pod Atlantami (II piętro).
SPOTKANIE Z DR MACIEJEM SZYMCZYKIEM autorem książki „Polski przemysł papierniczy 1945-1989” dyrektorem Muzeum Papiernictwa w Dusznikach Zdroju.

2 marca 2007, Wałbrzych, Rynek 9, Początek w Galerii pod Atlantami, godz. 16:30.
Ekspozycja wystaw do końca kwietnia.
Czynne od poniedziałku do piątku, od 10:00 do 16:00

twoje-sudety.pl | Biblioteka pod Atlantami w Wałbrzychu

Port Władyslawowo 2003

Puste Plaze Jurata 2003

SZELESTY WSPOMNIEŃ

Różne miejsca, różny czas, różne wspomnienia ...
Jak szelest starych kart w albumie dziadków.

Fotograficznie zatrzymane c h w i l e . . .
Wspomnienia miejsc, zapachów, ciszy.

Obrazy utrwalone w pamięci ...
Odciśnięte też na papierze.

SZELESTY WSPOMNIEŃ




***
Zestaw fotogramów SZELESTY WSPOMNIEŃ pochodzi z tworzonego od roku 2000, cyklu fotografii Zakrzywienia Czaso-Przestrzeni.
W ramach tego projektu powstały wcześniej dwie duże wystawy; WAŁBRZYCH NIEDOSTRZEGANY, 2001, Galeria 48, Wałbrzych, oraz MORZE+, 2003, Galeria Okno, Słubice.


Zamysł całego cyklu prac powstał z potrzeby dowodu iluzoryczności pojęć Przestrzeni i Czasu oraz zadania sobie i widzowi pytania o rzeczywistość bytów, uwarunkowanych tymże Czasem i Przestrzenią.
Człowiekowi wygodnie stało się postrzegać Świat jako statyczny, co daje mu poczucie pewności i zakorzenienia oraz pewien psychiczny komfort. Fizyka jednak, zbliżając się już często ku filozofii, podważa ten spokój i pewność, głosząc że Wszechświat jest w ciągłym ruchu, w różnych niezależnie zmiennych kierunkach, mogąc się zwiększać bądź zmniejszać (ucieczka galaktyk). Udowadnia, że Przestrzeń jest nieustannie zaburzana oddziaływaniem Masy, co powoduje np., że trajektoria promieni biegnących z kosmosu na Ziemie nie jest prostoliniowa lecz łukowata. Przestrzeń i Czas żyją więc własnym życiem, a wszelka Materia, postrzegana jako rodzaj Energii, jest pewnym wykwitem Przestrzeni, czy też jej lokalnym zaburzeniem.

Czy zatem spontanicznie odczytywany przez człowieka wizerunek rzeczywistości jest prawdziwy?
Jest on wszakże interpretacją wiązki danych przesłanych do naszego mózgu poprzez narząd wzroku. Precyzja obrazu Świata tworzonego w taki sposób może więc wydać się subiektywna. Tym bardziej, że obraz, który widzimy generowany jest przy pomocy tego samego promieniowania elektromagnetycznego, które po łukowatych trajektoriach dociera na Ziemię z kosmosu. Istnieje zatem teoretyczna możliwość, że postrzegany przez nas świat może być zbiorową halucynacją rasy ludzkiej, że być może to nasze mózgi porządkują dane w taki sposób, abyśmy postrzegali linie proste, równoległość i prostopadłość. Okazuje się bowiem, że obraz który przyjmujemy za pochodzący z zewnątrz, powstaje tak naprawdę w mózgu. Dowodzą tego najnowsze badania neurofizjologiczne, wg których w naszym mózgu istnieje pewien wielowymiarowy "ekran", na którym "wyświetlane" są "obrazy" naszego postrzegania. Te obrazy interpretowane są dopiero przez mózg. Ciekawe jest też to, że na ten samym "ekranie" powstają "obrazy" wyobrażone.
Czy mamy zatem gwarancję, że obraz spostrzeżeniowy jest obrazem realnie istniejącej Przestrzeni w jednostce Czasu?

Fotografie próbują ukazać rzeczywistość alternatywną, gdzie wszystko gnie się, zawija, faluje.., gdzie Czas i Przestrzeń zakrzywiają się pod kątem proporcjonalnym do odczuwania danego miejsca w danej chwili. Takie wyodrębnienie z potoku Czasu pozwala czuć i kształtować Przestrzeń, i być może ujrzeć niedostrzegane jej oblicze.