Z korporacji do własnej kawiarni

Z Joanną Chojnacką, właścicielką lubianej kawiarni w Jedlinie – Zdroju rozmawiamy o marzeniach i specjałach tego uroczego miejsca.

- Jest Pani właścicielką Kawiarni Słodkie Sny. Skąd pomysł na kawiarnię?

- Pomysł pojawił się wiele lat temu, kiedy intensywnie pracowałam w korporacji i po pewnym czasie moja dusza i ciało zapragnęły odmiany. Pomyślałam więc o biznesie, któremu mogłabym nadać kształt od początku do końca i całkowicie stworzyć go według własnego pomysłu.

- Jakie są Pani „słodkie sny”? O czym Pani marzy?

- Jestem na takim etapie życia, że marzę, aby pięknie przeżyć każdy dzień. Patrząc z szerszej perspektywy, z troską podchodzę do losów naszej planety. Widząc jak gwałtowne są skutki ocieplenia, marzę – choć w tym kontekście słowo to nie brzmi chyba najszczęśliwiej, aby udało się te skutki powstrzymać. Potrzebny jest jednak do tego wielki wysiłek ludzki. Nie tylko dobra wola.

- Osoby, które odwiedzają kawiarnię doceniają panującą w niej atmosferę. Jaki jest klucz do tego, aby ludzie czuli się gośćmi a nie tylko klientami?

- Klucz jest najprostszy na świecie – robić to, co się lubi. Ja odkąd pamiętam lubiłam się krzątać, „wić gniazdko”, gotować. No i generalnie lubię Ludzi. Pragnęłam stworzyć miejsce, w którym jest czas na delektowanie się chwilą, na przyjemność dla podniebienia, przy dźwiękach czegoś miłego w tle. Jeśli ktoś wyjdzie szczęśliwszy z mojej kawiarni, to już bardzo dużo.

- Kawiarnia słynie z pysznych tart. To jest wymagające ciasto, jak zrobić dobrą tartę?

- No właśnie, tarta nie jest trudnym ciastem, wbrew pozorom. Kiedy przed pięcioma laty otwierałam kawiarnię, o pieczeniu nie miałam pojęcia, ciastka kupowałam gotowe. Z czasem poczułam się trochę nieswojo, że kawiarnia nie ma swojej wizytówki i uznałam, że wypadałoby stworzyć coś autorskiego. Po wielu godzinach buszowania w przepisach, doszłam do wniosku, że kruchy spód jest stosunkowo prostą rzeczą do wykonania, na górze natomiast daję ujście mojej fantazji. Dbam oczywiście o jakość i dobór składników.

- Jedlina – Zdrój to piękne miejsce, co Pani lubi w niej najbardziej?

- Wszystko! Zieleń na wyciągnięcie ręki, spokój, cisza, piękny krajobraz. Już sam widok z okna co rano, nastraja mnie przyjaźnie do świata. I wszędzie jest blisko. Do mojego ukochanego Zagórza raptem 7 kilometrów. Piękna piesza wycieczka. Na Wielką Sowę trochę dalej, ale w sumie blisko. Andrzejówka, Sokołowsko, mogłabym tak długo, ale zdaje się nie o tym jest nasza rozmowa.

- Położenie blisko Czech to wielki atut. Czy może Pani opowiedzieć jak układa się Pani współpraca z sąsiadami?

- Bardzo lubimy z Mężem wycieczki do Czech. Zazwyczaj te krótkie, gdyż na dłuższe wypady nie mamy czasu. Mamy swoje ulubione miejsca. Lubimy naszych południowych sąsiadów – są pogodnymi, dość wyluzowanymi ludźmi. A i w Słodkich Snach coraz częściej mamy przyjemność ich gościć. Muszę pomyśleć o menu w czeskim języku. Stałe miejsce w menu naszej kawiarni zajmują czeskie piwa właśnie, których jakość jest nie do przecenienia.

- W tym roku Kawiarnia Słodkie Sny otrzymała I nagrodę w konkursie „Orły Gastronomi”. Proszę o tym opowiedzieć.

- Organizator konkursu, firma Beautiful Company zbiera oceny z portali społecznościowych i branżowych zawierających oceny klientów. Z tych ocen wyliczają średnią ważoną. Maksymalna ocena końcowa wynosi 10 punktów. My uzyskaliśmy 9,6. Bardzo zaskoczyła mnie tak wysoka lokata. Mamy w Jedlinie świetne lokale, które mają bardzo dobry poziom i zatrudniają profesjonalnych kucharzy. Myślę, że nasz sukces wynika z faktu, że jesteśmy niewielką kawiarnią. Małym biznesem jest znacznie łatwiej zarządzać. Ale oczywiście jest nam bardzo miło, że Klienci tak wysoko nas cenią.

- Zupa pietruszkowo – gruszkowa także zdobyła wyróżnienie, w czym tkwi sekret jej smaku?

Myślę, że w tym, że jest tak nieoczywista. Połączenie gruszki z korzeniem pietruszki wydaje się bardzo zaskakujące, a okazuje się, że daje dobry efekt. Tę zupę podpatrzyłam w jakimś kulinarnym programie i z ciekawości postanowiłam ją ugotować.

- Wystrój kawiarni przywołuje Pani wspomnienia z Włoch?

- Pomysł na fototapetę z widokiem toskańskiej uliczki jest bardziej prozaiczny. Zdecydowały względy architektoniczne i praktyczne. Na potrzeby kawiarni zaadaptowaliśmy dawne pomieszczenie gospodarcze, którego rozkład pozostawiał wiele do życzenia. Dzięki naszej uliczce uzyskaliśmy głębię przestrzeni i skutecznie ukryliśmy drzwi do toalety (śmiech).

- Czego by sobie Pani życzyła? Dla siebie i dla Kawiarni?

- No chyba więcej inwencji twórczej i gradu świeżych pomysłów na kolejne tarty (uśmiech).

- Dziękuję za rozmowę.
Małgorzata Jakubów

Źródło: naszbiznes24.pl

Redakcja portalu zastrzega, że w komentarzach i opiniach nie mogą znaleźć się treści reklamujące przedsiębiorców, ich działalność lub oferowane przez nich towary i usługi; nie mogą się też znaleźć treści zabronione przez prawo, wulgarne, obraźliwie, naruszające zasady współżycia społecznego, naruszające prawa Redakcji lub innych osób - w przypadku pojawienia sie takich opinii będą one przeredagowane, ich treść skrócona lub usunięta.